Waarom kent de deeleconomie zo'n succes?
Delen en ruilen doen we natuurlijk al veel langer dan vandaag: misschien ruil jij af en toe van handtas met een vriendin. Of ging je onlangs zelf nog een pakje boter halen bij de buren in ruil voor een stapel versgebakken pannenkoeken. Het grote verschil is dat we in de deeleconomie niet alleen delen met vrienden en kennissen maar ook met onbekenden van overal ter wereld. We delen letterlijk op steeds grotere schaal.
Maar zijn we dan helemaal gek geworden dat we een wildvreemde bij ons thuis op de bank laten slapen? Of om onze auto uit te lenen aan een onbekende? Daar zit de transparantie van het internet voor iets tussen. De deelplatformen brengen ons niet alleen in contact met elkaar, maar maken het ons ook gemakkelijk om de kwaliteit van het aanbod te beoordelen. Vijf of vier sterren wekken duidelijk voldoende vertrouwen om met een onbekende in zee te gaan. Voor de rest zorgen de online platformen ervoor dat er geen obstakels zijn om te zoeken, te vergelijken en te bestellen.
De deeleconomie is niet alleen razend gemakkelijk, maar ook gewoon heel leuk. Mensen vinden het sympathiek om iets met elkaar te delen. Het is persoonlijker dan een kamer reserveren bij een anonieme hotelketen of een auto huren bij een groot verhuurbedrijf. Dat de ene partij er eventueel een centje aan verdient en de andere er geld mee bespaart, is absoluut mooi meegenomen.
De deeleconomie kreeg nog een stevige duw in de rug door de crisis en door ons groeiende bewustzijn dat we duurzamer moeten omspringen met onze spullen; dat we overschot aan capaciteit beter moeten benutten. Daarnaast draait het in onze maatschappij steeds minder om 'bezitten' maar om 'gebruiken'. Ook die tendens is natuurlijk helemaal op het lijf geschreven van de deeleconomie.