Over marktschommelingen, correcties en crashes

​We zien vandaag vier tendensen die wegen op het sentiment.

• Ten eerste blijft de politieke onzekerheid hoog. De komende weken staan onder andere de begrotingsclash tussen Italië en de Europese Commissie, de Brexit-onderhandelingen, de tussentijdse Amerikaanse verkiezingen en mogelijk bijkomende invoerheffingen op de agenda.
• Verder kunnen we niet ontkennen dat de globale economie begint af te koelen. Vooral in de eurozone en de groeimarkten wijzen steeds meer indicatoren op een lagere groei. De Verenigde Staten profiteren tijdelijk nog van de belastinghervorming van president Trump, maar ook hier zullen we volgend jaar de vertraging kunnen opmerken. Een dreigende handelsoorlog weegt bovendien op het ondernemersvertrouwen, waardoor investeringen kunnen worden teruggeschroefd, wat verder zou kunnen wegen op de groei.
• Dit kwartaal zagen we ook meer en meer tegenvallende bedrijfsresultaten. Vooral industriële bedrijven moesten eerder tegenvallende cijfers opbiechten (denk aan Philips, Caterpillar, Volvo…). Vaak werd hierbij verwezen naar een groeivertraging in groeimarkten en een druk op de winstmarges.
• Bovendien weegt de stijgende rente in de Verenigde Staten op het sentiment. De Amerikaanse centrale bank heeft de kortetermijnrente al verhoogd tot 2.25%, waardoor ook de 10-jarige rente tot boven 3% is gestegen. Door de fiscale stimulus dreigt de Amerikaanse economie te oververhitten, waardoor de centrale bank waarschijnlijk de rente nog verder zal laten oplopen. Hierdoor komt er een einde aan een periode waarin er vaak over TINA (There Is No Alternative) werd gesproken. Aandelen waren de enige activaklasse waarmee beleggers nog enigszins uitzicht hadden op rendementen hoger dan de inflatie. Door de rentestijging is er, alvast in de Verenigde Staten, geen negatief reëel rendement meer op cash, wat betekent dat beleggers zich niet meer verplicht voelen om volledig belegd te zijn.
  ​
  
  

​Hoe moet het nu verder met de aandelenmarkt? Onze opinie is dat we nu in een correctiefase zitten, maar we denken niet dat we op een regelrechte krach afsteven. Waarom?

• Ondanks een groeivertraging blijft de economie het immers nog relatief goed doen. Er is vandaag geen sprake van een recessie: de mondiale groei bedraagt nog steeds 3.7%, de groei in de eurozone zou rond de 1.5% moeten blijven schommelen, in de VS rond de 2%.
• In een dergelijk klimaat zouden ook de bedrijfsresultaten op peil moeten blijven. Minder positieve verrassingen, dat wel, maar zeker geen uitgesproken krimp van bedrijfswinsten.
• De rente zou nog wel iets kunnen oplopen, maar we verwachten geen uitgesproken stijging vanaf de huidige niveaus.
• Dit wil zeggen dat het meeste slechte nieuws al bijna in de koersen is verrekend.  
  

Een correctie (we spraken daarnet over een daling van 20%-25%) behoort door de aanhoudende onzekerheid wel tot de mogelijkheden, wat impliceert dat de bodem nog een stukje onder de huidige niveaus zou kunnen liggen en dat we inderdaad nog een tijdje met een zeer zenuwachtige aandelenmarkt moeten rekening houden.